Emek Partisi genel Lideri Ercüment Akdeniz, iki sayfalık açıklamayla istifa ettiğini duyurdu. Akdeniz, açıklamasında şu sözlere yer verdi:
Bu metin, gecikmiş bir istifa beyanıdır. 14 Mayıs seçimlerine giden süreçte parti merkezi içinde baş gösteren Bazen tartışma, tavır ve eğilimler hem genel Başkanlık ve parti vazifelerimden hem de parti üyeliğinden istifa etme kararı vermeme neden olmuştur.
İstifa kararımı açıklamayı bilerek geciktirdim ve 14 Mayıs seçimleri sonrasını bekledim. Zira hem Cumhurbaşkanı hem de Milletvekili seçimlerinin birebir anda yapıldığı bir seçim sürecinde; parti, Emek Özgürlük İttifakı ve devrimci demokratik kamuoyu nezdinde bu gündemle anılmak olmazdı.
Nitekim, bu süreçte Mevcut gücümüzle daima birlikte çalıştık. Biricik adam idaresinin nihayet bulması için kararlılıkla çaba eden işçi halkımızı ve demokrasi güçlerini selamlıyorum. Halkın parlamentoya gönderdiği ittifak vekillerini kutlama ediyor, muvaffakiyetler diliyorum. Pekala, istifayı gerektirecek tartıda nasıl bir Problem yaşanmış olabilir? Herkesin merak ettiği konu, haklı olarak bu olacaktır.
PARTİ İÇİNDE SUÇLAMALAR
Mevzuyu Fazla uzatmadan açıklamaya çalışayım; genel Yönetim Kurulu’nda, GYK toplantısında Emek Partisi’nin (EMEP) Yeşil Sol Parti listelerinden seçime katılma kararını savunan GYK üyeleri kürsüde ölçüsüz bir formda baskı altına alınmıştır.
Yeşil Sol Parti listelerinden girme kararının alınması sonrasında ise, kimi Sekreterya üyeleri tarafından, demokratik halde alınan bir karar Laf konusu olmasına Karşın “bu karar örgütlendi” biçiminde bir suçlama ortaya atılmış, bu suçlama MYK toplantısında da lisana getirilmiştir.
Bu suçlamalar, partide kendisini GYK’nın ve MYK’nın üzerinde gören triumvir bir yapının yapıtı olup bu türlü bir yapıyla yol yürümek benim açımdan Muhtemel değildir. Milletvekili adaylarının belirlenmesi sürecine gelindiğinde ise parti içi demokrasiye alışılmamış müdahaleler farklı biçimlerde ortaya çıkmıştır.
“GERÇEKTE OLMAYAN BİR KARAR…”
Parti merkezi nezdinde Namzet belirleme sürecine ait prensiplerin şimdi oluşmadığı esnada kendisini partiden üstün gören bu yapı, “örgüt/taban eğilimini alma faaliyeti” ismi altında, Namzet belirlenmesine ait olarak şimdi belirlenmemiş birtakım prensipleri güya parti merkezi nezdinde ortaklaşa belirlenmiş üzere örgüt tabanına sunmuştur.
Buna nazaran; -Bazı yönetici ve üyelere, genel Başkan’ın Öbür partiden Namzet olmaması tarafında bir parti kararı olduğu bildirilmiştir. Halbuki ki ortada bu tarafta rastgele bir parti kararı yoktur. nihayet parti kongresinde bu türlü bir karar alınmadığı üzere parti tüzüğünde de bu türlü bir düzenleme yoktur.
Üstelik gerçekte Mevcut olmayan bu kararın konusu olan kişinin, yani genel Başkan’ın da bu karardan haberi yoktur. Daha vahimi, DİSK genel Liderlerinin ekseriyetle Meclis’e Namzet gösterilmesi örneği, bu bilinmeyen garip “karara” münasebet olarak gösterilmiştir. EMEP eski genel Başkanlık vazifesinde bulunan yoldaşların adaylık, vekillik vb bahislerde “alınganlık gösterdikleri iddiası” dahi Örnek gösterilmiştir.
Daha da ileri gidilerek, Bazen üyelere “HDP bunu yarın önümüze koyar, EMEP’in liderini biz belirledik der” halinde garabetle melul izahatlar yapılmıştır.
“DEMOKRATİK MERKEZİYETÇİLİK PRENSİBİ ÇİĞNENDİ”
-İl yöneticileri ve üyelerden adaylık için Teklif alınırken, genel Başkan’ın haberi olmaksızın, birçok yerde “Başarılı genel reis + yanında 2 Milletvekili” formülü, güya parti merkezi tarafından evvelce belirlenmiş bir prensipmiş üzere aktarılmıştır. “Genel reis aslında tanınıyor, vekil üzere çalışıyor” denmiştir.
Parti merkezinin bilgisi ve evvelden konuşulmuş gündemi olmaksızın yapılan bu telaffuzlarla, üyelerin sunacağı İsim tekliflerine, gerçekle bağdaşmayacak halde, dolaylı tesir ve yönlendirme yapılmıştır. Böylesi yönlendirmelerin olmadığı vilayetlerde Aka çoğunluk genel Başkan’ı önermiştir.
Yönlendirmenin ve algı idaresinin yapıldığı yerlerde de genel reis yüksek oranla önerilmiştir lakin şapkadan “Başarılı reis + 2 vekil” formülü çıkarılınca, Üye ve yöneticiler genel Başkan’ın dışında iki İsim önerisi yapmışlardır.
Bu durumun kendisi hem Aka bir çelişkiye hem de “triumvira”yı andıran Yönetim biçiminin vahametine işarettir. Ayrıyeten Bazen vilayetlerde bütün Vilayet idaresinden, Bazen vilayetlerde yalnızca Mesul bir yöneticiden, Bazen vilayetlerde ise üyelerden Teklif alınması demokratik merkeziyetçilik unsurunun çiğnendiğini göstermektedir.
“KARARIM ÜYELERE ULAŞTIRILMAMIŞTIR”
– 15 Nisan tarihli MYK toplantısında vekil adayı için tartışılan isimler konusunda Özellikle not düştüğüm bir “şerh kararım” bulunmaktadır. Bu şerh, sırf ve sadece, iki vekil adayından birinin dahi Amele olmamasına dairdir. EMEP’in çeyrek asrı aşan gayret tarihinde ve Son bugününde Amele kökenli genel reis ve Amele Milletvekili çıkaramaması üzücüdür, hepimizin sorumluluğundadır.
14 Mayıs seçimlerine yanlışsız devrimci Amele partisi kimliği taşıyan bir parti olarak EMEP’in iki vekil çıkarma imkânı varken hala bunlardan birini bir çalışandan yahut Amele kökenli bir devrimciden yana tercih etmemesi benim açımdan kabul edilemez. Gerçekten bu özelliği haiz çokça Amele yoldaşımız vardır. Ne yazık ki bu şerh kararım, bütün ikazlarıma karşın, GYK üyelerine, Vilayet ilçe yöneticilerine ve üyelere ulaştırılmamıştır.
-Aynı toplantıda, “Meclise şimdiki genel reis gitmeyecekse, EMEP ismine gidecek iki vekil arkadaştan biri kesinlikle genel reis olmalıdır. Gerekirse bunun için süratle harikulâde genel kongre toplanmalıdır” formundaki teklifim ve ikazım da dikkate alınmamıştır, bilgilendirme yapılırken bu ikazım Tekrar yönetici ve üyelere ulaştırılmamıştır.
Zira, Değerli olan parlamentoya gidecek isimden çok, Meclis’te genel Başkanlık’ın temsil edilmesidir. Meclis’te kümesi bulunmayan bir partinin parlamentoda faal olması için de bu tercih elzemdir. Ayrıyeten, İttifak bileşeni parti ve örgütlerin lider, eş reis ve sözcülerinin Meclis’teki devinim alanı için de vekillerden birinin reis olmasında mutlak fayda vardır.
Dolayısıyla “Genel reis + 2 vekil” halinde bir formülün ortaya atılmasının hiçbir yararı ve fonksiyonu yoktur. İsimler değil, parti bakımından kürsü ve temsiliyet kıymetlidir. Bununla birlikte, şahsen MYK Üyelerimizi, yazılı olarak uyarmama karşın; “Başkan + 2 vekil formülünü gerçek bulmuyorum, örgüte bu türlü izah edilmesin” dememe, karşıtının yapıldığı örnekler çokça görülmüştür.
“TEPKİ GÖSTEREN aza VE YÖNETİCİLERE İKNA TİPLERİ YAPILMIŞTIR”
“Genel reis tanınıyor, o Milletvekili gibi” biçimindeki telaffuzlar üyelerin saf hislerini istismar için de kullanılmıştır. Gerçekten kelamını ettiğim triumvir yapı, ben seçim kampanyası dahilinde Vilayet mitinglerini dolaşırken, bilgim dahilinde olmadan kendince “sorunlu” kentleri dolaşmıştır ve Namzet yapılmadığım için reaksiyon gösteren Üye ve yöneticileri “ikna” cinsine çıkmıştır.
Bu Farklı faaliyetle ilgili ne öncesinde ne de sonrasında, sekreterya üyesi olan genel Başkan’a, rastgele bir bilgi verilmemiştir. Daha vahimi bu görüşmelerde “Genel reis aslında vazifesinde Fazla başarılı lakin biz kolektif çalışmaya daha Müsait ve Meclis ortamından etkilenmeyecek arkadaşları önerdik” mealinde kelamlar sarf edilmiştir.
Yani “başarılı bir genel reis olarak benim kolektif çalışmaya daha Irak olduğum, Meclis ortamına girince Olumsuz sapma ya da eğilimlerde bulunabileceğim üstü kapalı olarak ima edilmiştir. Bu hem şahsıma hem de EMEP’in genel Başkanlık makamına hakarettir. Bu durumda istifa kararım yalnızca şahsi onuruma değil, genel Başkanlık makamına da hürmetin bir tabiridir.
Kimi yönetici ve Üye yoldaşlardan adaylık tartışmalarına gelen itirazlara verilen Enteresan münasebetlerden biri de “Genel Başkanlık aslında bizde yasal mecburilik, münasebetiyle sembolik” biçimindeki cümledir. Elbette bu saptama da genel Başkan’ın bilgisi dahilinde değildir. Birbiriyle büsbütün çelişen Tüm Anlatım ve izahatlar, aslında adaylık belirleme sürecinin nasıl bir oldu bittiye getirilmek istendiğini göstermektedir.
“YOLDAŞIN YOLDAŞ GERİSİNDEN İŞ ÇEVİRDİĞİ BİR PARTİ…”
Tel tel dökülen bu acelecilik ve acemilikle üzeri çabucak örtülmek istenen karambol duruma elbette müsaade vermem Laf konusu olamazdı. Yalnızca, ülkedeki seçim sürecinin geçmesini ve 15 Mayıs’ı bekledim.
Örnekler uzatılabilir ancak uzatmak gerekmiyor. Kısa çerçevesini çizmeye çalıştığım bu tablo, sürece dair “parti kararları”nın gerçekte nasıl “alındığının” tipik fotoğrafıdır. Ayrıyeten bu tabloda, “yoldaşın yoldaş için canını vermeye Amade olduğu” devrimci sosyalist bir parti geleneğinden “yoldaşın yoldaş gerisinden Amel çevirmeye başladığı” bir partiye geçişin dramatik öyküsü vardır.
Lobicilik, kulisçilik sosyalist bir partide yer bulamaz, bulursa o parti devrimci olmaz. Çıkar bağlantılarına kapı aralayan inceltilmiş lobi tertipleri yakın geçmiş ve geleceğin en Aka tehlikesidir. Sovyet partisi ve sovyet idaresinin çöküşü bunun sayısız örnekleriyle doludur. Bununla asla uzlaşmayacağım, asla bir kesimi olmayacağım.
“BU İSTİFA BEYANIYLA KENDİMİ ORTAYA KOYUYORUM”
EMEP’in kuruluşundan bugüne gerek Emek Gençliği gerekse parti örgütlerinin birçok kademesinde vazife aldım. Hiçbir Vakit aklımda makam ya da koltuk olmadı. Bu gayrete Milletvekili olmak için de katılmadım. Böylesi bir heves, her şeyden Evvel can vermiş yoldaşlara, onların ailelerine en Aka saygısızlık olurdu ve asla yüzlerine bakamazdım. Evet, o acılı ailelerin yüzlerine bakmak, ellerinden tutmak için bu istifa beyanını yazıyorum.
Beni tanıyan yüzlerce, binlerce uğraş arkadaşım, halktan beşerler samimiyetimi teslim edeceklerdir. Bu istifa beyanıyla kendimi ortaya koyuyorum. Partinin tercihi ve değişimin gücü artık benim elimde değil. İstifa kararım partiye verilen bir ziyan değil, Tersine katkı olarak görülmeli. Elbette takdir partinin kongre delegelerine, GYK, MYK, MDK başta olmak üzere organlarına, üyelerine ve gençliğine aittir. Bir şey diyemem, bu saatten sonra da söylemem.
“SÜREÇ NASIL İŞLEYECEK?”
Peki bundan sonra süreç nasıl işleyecek, ne olacak? EMEP Parti Tüzüğü’nün 32. hususu şu haldedir: “Genel başkanlığın rastgele bir nedenle boşalması halinde, genel kongre toplanıncaya kadar GYK, Partiyi temsil yetkisini, kendi içinden seçeceği bir üyeye tevdi eder. En geç 45 gün içinde genel kongreyi toplantıya çağırır.”
İstifamın ardından süreç bu biçimde ilerleyecektir. Münasebetiyle harikulâde parti kongresi, 28 Mayıs’ta yapılacak ikinci Periyot Başkanlık seçimlerinin Fazla sonrasına kalacak ve iki seçim ortasında partiyi yormayacaktır. Parti üyeliğinden istifa ettiğim için benim fevkalâde kongreye katılmam Laf konusu değildir.
Partilerde temel birlik program birliğidir. Ancak bu kâfi değildir. Zira devrimci özünü yitirmiş pratik, devrimci teori ve programı teslim alıyor ve içini boşaltıyorsa orada istekli bir birliğin kalmayacağı benim açımdan açıktır. “Kol kırılır yen içinde kalır” çıtası çoktan ve ziyadesiyle aşılmıştır.
“İSTİFA KARARINI ÖFKEYLE ALMADIM”
Gelinen yerde parti merkez idaresinde his, gönül, vicdan, irade ve itimat birliğini kaybetmiş bulunuyoruz. Bana bugüne kadar yoldaşlık etmiş olan ve bugün hala partide İçten olarak uğraş eden genç ve İhtiyar yüzlerce gayret arkadaşımı elbette bunun dışında tutuyor, her birine sevgi ve hürmetlerimi sunuyorum. AlIngan değilim, istifa kararını da bir anlık Öfke ile almadım. 15 Mayıs’a kadar Mevcut gücümle çalıştım.
Fakat kökleriyle parti merkezine yerleşmeye başlayan böylesi triumvirlik bir yapının gölgesi altında, benim için bir şura toplantısına daha katılmak hem yararsız hem de katlanılmazdır. Bu yüzden şuurlu bir tercih olarak istifa münasebetimi hem parti kamouyunun hem de demokratik kamuoyunun bilgisine sunuyorum.
Türkiye’nin geleceğinde emek, demokrasi, özgürlük ve Kamu güçlerinin birliğine her Vakit olduğu üzere değer vereceğim. Harcında bir kum tanesi olursam ne Mesut bana. Sosyalizm, kalbimizi her daim işitan bir güneş bizim. Ümitsizliğe yer yok, Biricik adam nizamı nihayet bulacak. Emekçi sınıfını, işçi halkımızı, Tüm devrimci, demokratik parti ve örgütleri selamlıyorum.
patronlardunyasi.com
Yorum Yok