Sabah muharriri Yüksel Aytuğ’un yazısından alıntı
“Bir musibet bin nasihatten iyidir” demiş cetlerimiz. lakin tarihinden ders alana, deneyimlerini aksiyona dönüştürebilene, unutmayana, unutturmayana… Her ne kadar suya yazma yazdığımı bilsem de, az sonra söyleyeceklerimin bir sonraki felakete kadar unutulacağına inansam da, nihayet sarsıntılardan kendi adıma çıkarttığım dersleri sıralayacağım. Bir kişinin bile kulağında kalsa kârdır.
Biz bir zelzele ülkesiyiz. Fay sınırları haritası daima gözümüzün önünde olsun. Zira Biricik ve değişmez gerçeğimiz bu. Ya daha sağlam binalarda yaşamanın bir yolunu bulacağız, ya öleceğiz.
Pahalıya satılan her konut inançlı değildir.
Malzemeden çalan, pakların hayatından çalar.
Çürük binayı onaylayan, insanlık kabahati işlemiş demektir.
Deprem sonrası hasarlı binaya girmek, Allah’ın verdiği ikinci talihi elinin zıddıyla itmektir.
Enkazdan can kurtarmayı Fazla güzel öğrendik ancak kurtarılacak hale gelmemeyi bir türlü öğrenemedik.
Etrafımız vatan hainleriyle dolu. Ar damarlarındaki çatlak, kolonlardaki çatlaklardan daha Fazla ziyan verir.
Neyse ki etrafımız tıpkı vakitte yardımsever beşerlerle çevrili. Keşke bütünleşmek için kırılmaya muhtaçlık duymasak.
Dünyada düşmanımızdan Fazla dostumuz varmış.
Köpeklere, kedilere, kuşlara ve hatta karıncalara daha düzgün davranalım. Enkazda can kurtaran, sahibinin yerini gösteren, zelzele olacak diye uyaran daima onlar.
Yatmadan Evvel sevdiklerimize sarılmayı, çocuklarımızı öpüp, kokularını içimize çekmeyi ihmal etmeyelim. Anladık ki kimi hiç sabah olmuyor.
Hiçbir şeyi ertelemeyelim.
Kiraya 15 bin, konuta 5 milyon isterken elimiz vicdanımızda olsun. Mülkün sahibi Allah’tır. Asla aklımızdan çıkarmayalım.
Yorum Yok