Gazeteci ve Karar gazetesinde köşe muharriri olan Taha Akyol, “Galiba ihale dosyası” başlığıyla kaleme aldığı yazısında halk ihale evraklarının “çürümesindeki” 20 yıllık süreci anlattı. Yazısına “Filmin birinci kısmında 2001 krizi var. Popülizm ülke kaynaklarını tüketmiş, iktisat krize girmiştir. Kemal Derviş’in Ünlü “15 Kanun”undan biri, 4 Ocak 2002’de kabul edilen 41 unsurluk halk İhale Kanunu’dur.” kelamlarıyla başlayan Akyol’un yazısının tam hali şu biçimde:
“Kamu İhale Kanunu’nun başına gelenler, iktidarın yirmi yılını yansıtan bir sinema üzeredir. halk eliyle “bizden” Amel etraflarına servet transferi, değerli inşaatlar, hukuk devleti imajının gölgelenmesi, nihayet yıllarda yatırım gelmemesi, ancak Tüm bunlar olurken, ‘uçuyoruz, dünya bizi kıskanıyor’ propagandası…
Filmin birinci kısmında 2001 krizi var… Popülizm ülke kaynaklarını tüketmiş, iktisat krize girmiştir. Kemal Derviş’in Ünlü “15 Kanun”undan biri, 4 Ocak 2002’de kabul edilen 41 unsurluk halk İhale Kanunu’dur.
Ecevit imzasıyla Meclis’e sevk edilmişti. Artık iktidarlar ‘yandaşa ihale’ yapamayacaktı. Avrupa Birliği standartlarına nazaran ihaleler şeffaf, rekabetçi ve kesinlikle ‘iktisadi’ olacaktı. Yalnızca kanunda yazılan Fazla sonlu “istisna” hallerinde “davet usulü” uygulanacaktı.
BOZULMA BAŞLIYOR
AK Parti iktidarı bu “istisna”ları genişleterek kanunu değiştirmeye başladı, istediğine ihale Eda yollarını genişletiyordu.
Durmuş Yılmaz 2020’deki bir açıklamasında İhale Kanunu’nunda “191 değişiklik yapıldı, kaynak tahsisi bozuldu ve yolsuzlukları arttı” diye İzah yapacaktı. (6 Aralık 2020)
TÜSİAD Lideri Muharrem Yılmaz daha 2014’te “Hukukun üstünlüğüne riayet edilmeyen… ihale yasası onlarca Kez değiştirilen bu türlü bir ülkeye yabancı sermayenin gelmesi Muhtemel değildir” diyerek kamuya yansıyan birinci uyarıyı yapmıştır. (23 Ocak 2014)
Başbakan Erdoğan bunu İkaz üzere almadı, Küme Konuşmasında TÜSİAD’ın “kendi ülkesini dışarıya kötülediğini… yabancı sermayeyi korkutamaya çalıştığını, her yerinde bunun isminin ihanet olduğunu” söyledi. (28 Ocak 2014)
Sanki dünyadaki iktisadi kurumlar ve şirketler İhale Kanunu’ndaki değişiklikleri bilmiyorlardı da TÜSİAD ihbar ediyordu! Hakikaten AB iç milletlerarası raporlarda bu husus Daimi tenkit edilegelmektedir.
İktidarın Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, Plan Bütçe Komisyonun’da nasıl konuştu biliyor musunuz?
Şöyle:
“Sayıştan raporları gözümü açtı… Elimden gelse halk İhale Kanunu’ndaki bütün istisnaları kaldırırım.” (5 Kasım 2014)
Tabii yetki onda değildi.
2023 SEÇİMLERİNE
Bozulma ağırlaşarak devam etti. Cumhurbaşkanı Erdoğan 2020 sonlarında, gerçek bir kararla “reform periyoduna gidiyoruz” diyerek ortodoks iktisatçılar Naci Ağbal’ı Merkez Bankası’na, Lütfi Elvan’ı Hazine ve Maliye Bakanlığı’na getirdi. Göstergelerde güzelleşmeler başlıyordu.
Bakan Lütfi Elvan, hazırladığı paket hakkında bilgi verirken şunları söyledi:
“Kamu İhaleleri için de yeni bir sistemin devreye girecek. Sertifikasyon sistemi getiriyoruz. Firmaların liyakat ve yetkinliklerini belirleyen kriterler kamuoyuyla paylaşılacak. İhalelerde kontrolü güçlendirip, tasarruf ve şeffaflığı artıracağız… İhale Kanunu’ndaki istisnaların Kıymetli bir kısmını kaldıracağız.” (16 Mart 2021)
Allah biliyor, Elvan’ın ıslahat paketini dinlerken içimde bir ümit belirmişti… Lakin Cumhurbaşkanı, “milli ve yerli model” diyerek bugünkü siyasetlerine yönelecek, Ağbal’ın yerine Kavcıoğlu’nu, Elvan’ın yerine Nebati’yi getirecekti… Sonrası malum…
Ve… 2023 seçimlerine giderken Beyaz Parti’nin Seçim Beyannamesi’nde bir cümle:
“Kamu İhale Kanunu güncellenecek!”
Yıllar geçtikten, hasar vahim surette büyüdükten sonra, bu bir Biricik cümle…
Filim burada sona eriyor. Sonrasını yaşayarak göreceğiz.
DÜŞÜNMEK SORUNU
TÜSİAD’ın, Mehmet Şimşek’in ve Lütfi Elvan’ın İhale Kanunu hakkındaki görüşlerinin tıpkı istikamette olması kıymetlidir; İktisat biliminin gereklerini söylüyorlardı.
Demek ki iktisadın Siyaset ve ideolojilerin dışında kendine ilişkin gerçekleri, kanunları Mevcut fakat Siyaset bunu dinlemedi.
Dün, bugün, meselemiz zihniyet sıkıntısıdır, olgularla, bilgilerle düşünmek yerine tutkularla davranmak…
Ekonominin bir ilim olduğunu toplumca anladığımızda “orta gelir tuzağı”ndan kurtulup istikrarlı, verimli, teknoloji öncelikli bir kalkınma yoluna gireceğiz. “Büyük Türkiye”nin Öbür yolu yoktur.
Erdoğan “kişi başı geliri 2002’deki 3 bin dolardan 2013’de 12 bin dolara çıkardım” diyor Doğrudur. Lakin 2020’de 8 bin dolara düştük! Erdoğan artık 2028’de 16 bin dolara çıkmayı vaat ediyor.
2013-2028, tam on beş yıl, yalnızca dört bin dolar artış! Bu dokunaklı gerçek, on beş yıllık yanlışların faturasıdır.”
patronlardunyasi.com
Yorum Yok